toksik insan

zehirlenmiş insandır. her türlü saçma eylem, düşünce ve söylemle. bir de ilişkilerle tabii. (bkz: toksik)

içim ürperdi şeytaann

la oğlum az gülün la zaten bizim derdimiz bize yetiyor birde size tahammül edebilmek için enerjimizi mi tüketelim. edit : bu entyde" la " sözcüğü behzat ç repliğinden türemiştir (bkz: Erdal Beşikçioğlu)

olması gerekeni lütuf gibi sunmalarınız, verilen değer ve sevgiyi suistimal etmeleriniz, geçmişinizde yaşadığınız kötü şeyler yüzünden hak etmeyen insanlara kötü şekilde yaptırım uygulamalarınız yerin dibine batsın ve bir gün suratınıza tokat gibi çarpsın.

eğer içiniz rahat edecekse sabrınız tükenene kadar uğraşın ama bu sadece size daha fazla pişmanlık getirecek.. ve bu tarz insanlar adam akıllı tartışmayı bile beceremezler, en kolayı bunu fark edip uzaklaşmak. belki değer verdiğiniz biriyse üzülürsünüz ama size vereceği zarardan daha küçük bir şey bu.

tr server'ı abluka altına almış mahlukat türü. örnek; link sosyal medyada, oyunda, sokakta, okulda, iş yerinde... her yerdeler lanet olsun. (bkz: orospu çocuklarının istilası altındayız)

bunların sayısında gözle görülür bir artış mı var, ben mi algıda seçicilik denen haltı yemeye başladım? nereye baksam bir tane israf-ı zihin mevcut. emsal; link

toksik insan yoktur aslında. yanlış insanların bir arada olması aralarında toksik bir ilişki oluşturur. şöyle düşünün iki tane mandalina olsun. bunlar kendi başlarına gayet sağlam, iyi mandalinalar. birinde hafif bir çürüme baş göstersin diğerine değsin. zamanla çürümeye başlar ikisi de birbirine değdikçe. siz birinde çürüme başladığında onu alıp başka bir yere götürün. yanına başka sağlam bir mandalina koyun o diğer mandalinayı da çürütmeye devam eder kendiyle birlikte. peki bu mandalina neden toksik oldu? hiç sorguluyor muyuz bunu? bunu sorgulamadan herkese toksik demek çok kolay tabii. tıpkı bu benzetme gibi insanlar da bir noktada kırılıyor, hassaslaşıyor ve o durumda çevresindekilere de zarar veriyor. o insanın çürümeye başladığı noktayı bulup gerekli tedaviyi yapsak toksik insan kalmaz. ben bu insanları anlıyorum, belki ben de öyleyim. içten içe çürüyorum belki. belki birinin elleri bana değiyor beni de çürütüyor. ya da çürüme zihnimde başlamış tüm vücuduma yayılmış... bilemem. sadece şunu biliyorum ki kırıldıkça kırıyorum, üzüldükçe üzüyorum, sevildikçe seviyorum. öyleyse biri size toksik davranıyorsa şunu düşünün, bu insanı kim toksik yaptı?